Siegi 'Bongo Man' Temmerman °1968

Mozart begon vroeg met zijn pianospel. SIEGi - jawel, mét hoofdletter - moet daar ei zo na voor onder doen. Van zijn zesde tot zijn twaalde trommelt onze maat bij de Zelzaatse Harmonie, en daarmee heeft hij wellicht ook de harten veroverd van menige oude taart. “Ge moet die kleine daar zien tussen lopen. Zo schattig” weet ge wel.
Na een pauze van twee jaar jeukten de vingers opnieuw en op zijn veertiende maakte Siegi het mooie weer bij Staccato, een 'drum & marching band'. Hey, en wie kan zeggen dat hij of zij op zijn zeventiende in Nice de eerste prijs binnen haalde op een internationaal concours?

Zoals bij velen valt er nadien een grote stilte. Op zijn negentiende maakte hij het testament op van zijn jeugd, hij stopte met muziek spelen en wijdde zich vol enthousiasme aan de muze van de liefde en het uitgaan. Die stilte duurde15 jaar.
Op zijn vierendertigste schoolt Siegi zich om tot percussionist. En als je het hem vraagt: percussie is de kers op de taart in een song. Wie zijn wij om hem tegen te spreken? Siegi startte met een aantal bekenden de Jay-Jag Band, een cover band, en bij dat ensemble zal hij twaalf jaar de spreekwoordelijke kers op de taart zetten. De groep brengt een CD uit met een grote diversiteit van stijlen. In 2015 stopt de band. En in datzelfde jaar komt Siegi 'Bongo Man' met potten, pannen en een wasbord  het repetitielokaal binnen gemarcheerd. Geef toe: wat is moeilijk te vinden? Een percussionist! En wat is nog moeilijker te vinden? Een goede percussionist!! Dus wij dachten: "hebbes". Samen met Wim speelde Siegi ook bij de inmiddels ter ziele gegane band Yellow Moon.

Het antwoord op de vraag naar zijn invloeden is bijzonder kort: Alles wat goed is. De kerneigenschap zal zijn dat hij er moet door geraakt worden. Muziek beluisteren is voor Siegi een actief proces. En die ontroering vindt hij zowel bij Rammstein als in de klassieke muziek. Alleen als we hem het mes op de keel zetten en het pistool op de slaap richten, vallen er toch een paar namen: Prince, Simple Minds, Scorpions, Meatloaf, Michael Jackson, Whispering Sons, The Haunted Youth. En SIEGI’s referentiepunt qua percussie is Luis Conté die bij Phil Collins de mooie accenten zet.

En op de vraag welke drie platen meegaan naar het eiland, worden er dat dus vier. Eigenzinnigaard! “Thriller” van Michael Jackson, “Arrival” van Abba, “Best of the Rubettes” en Morricone’s “Het gebeurde in Zelzate en in het Westen” Er is maar en conclusie mogelijk: we zijn blij dat het om een onbewoond eiland gaat.